Герой і сам пісьменнік

24.01.2008
Гумарыст Міхась Сліва выдаў чарговую сваю кніжку “Сустрэліся кум з кумой”. Чытаючы яе, згадвала аўтара — каржакаватага, прыземістага, каларытнага сваёй сялянскай разважлівасцю. На пісьменніцкі з’езд у сталіцу ён прыехаў з агромністай гаспадарчай сумкай: вёз дарункі дачцэ, планаваў і жонцы купіць штосьці незвычайнае. Атрымаўшы ключы ад гасцінічнага нумара, Міхась убачыў на бірцы па-англійску “hotel” і прачытаў па-беларуску як “хацеў”... А “no smoking” ізноў трансфарміраваў па-свойму: “не змог...”, чым рассмяшыў да слёз пакаёвак і пастаяльцаў.
Вось так сярод людзей і рэчаў сапраўдны творца знаходзіць дэталі да тэм і сюжэтаў. Іншы раз здаецца, што Міхась сам настолькі зжыўся з гумарыстычнымі абставінамі жыцця, умее іх і сам ствараць, што толькі са свайго асабістага і піша.
Новую кнігу склалі смяшынкі — кароценькія, у некалькі сказаў, абразкі пра стасункі кума з кумой, і не толькі. Пісьменнік узнаўляе сцэнкі з паўсядзённага жыцця, адносіны людзей самых розных і па характару, і па звычках. І тут ужо яго лагодны гумар набывае сатырычную афарбоўку, сацыяльную абвостранасць і б’е пад дых.
Пісьменніку ўдаюцца і назвы смяшынак. Адным ці двума словамі М. Сліва выводзіць квінтэсенцыю замалёўкі з натуры. Думаю, не лішне нагадаць чытачам, што ў Міхася Кавалёва (гэта сапраўднае прозвішча пісьменніка) багаты журналісцкі вопыт, ён працуе ў аддзеле сельскага жыцця рагачоўскай раёнкі.
Кожная кніга гумарыста дорыць чытачам цудоўны настрой. А гэта, згадзіцеся, “тавар”, які нават у самай прэстыжнай краме не прыдбаеш. Пажадаем пісьменніку-земляку новых кніг і шчырых сустрэч з чытачамі.
Тамара КРУЧЭНКА